فروغ فرحزاد
در دو چشمش گناه مي خنديد
بر رخش نور ماه مي خنديد
در گذرگاه آن لبان خموش
شعله ئي بي پناه مي خنديد
شرمناك و پر از نيازي گنگ
با نگاهي كه رنگ مستي داشت
در دو چشمش نگاه كردم و گفت:
بايد از عشق حاصلي برداشت
سايه ئي روي سايه ئي خم شد
در نهانگاه رازپرور شب
نفسي روي گونه ئي لغزيد
بوسه ئي شعله زد ميان دو لب
فروغ فرخزاد
نظرات شما عزیزان:
[ 4 / 3 / 1394برچسب:منوعشقم, ] [ ] [ mahdiye-moradhosein ]
[
]
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: